۱۳۹۶ مرداد ۲۰, جمعه

جدال پایان ناپذیر تفسیر و تأویل گزاره های دینی در قرآن!!

در صدر اسلام در قرن اول ودوم این بحث مطرح بود، عده ای مثل معتزلی ها عقل گرا شدند،به عقل بهادادند. و عده ای مثل اخباری ها ظاهر گرا شده و عقل را به کلی تعطیل کردند. در این میان عده ای می خواستند در کنار دین داریشان،جانب عقل را نیز رعایت کنند، در موارد تعارض، ظواهر دین را بتاویل ببرند. این یکی ازمباحثی است که در گذشته مطرح بوده، ولی پس از رنسانس و پیشرفت سریع علم و دانش در مغرب زمین این بحث اهمیت زیادی پیدا کرد. در عصر حاکمیت کلیسا زمانی که علم و دانش به تدریج پیشرفت می کرد، تعارضاتی بین داده های علمی از یک طرف و گذاره های دینی از طرف دیگر، پیش می آمد، به تدریج جانب علم تقویت و جانب دین تضعیف می شد. این روند تا قرن بیستم ادامه یافت،  اما از قرن بیستم به این طرف می توان گفت که معادله به نفع دین بهم خورد.

امروزه بحث از دین اسلام در قالب یک تمدن بزرگ جهانى مطرح است. اسلام همین که از زادگاه خود شبه جزیره عربستان پاى بیرون نهاد، ره آوردهاى فکرى جمع کثیرى از افراد، اجتماعات و فرهنگ هاى مناطق مختلف آن را غنى ساخت. در حقیقت از قرن چهارم تا دهم، تنوع و تکثر سنت هاى ادبى و عقلانى در زمینه هاى مختلف علم و دانش مانند کلام، فقه، فلسفه، ادبیات، تصوف، هنر، صنعت و علوم طبیعى، از مشخصه هاى تمدن اسلامى بود.






هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر